Sulfonamidy charakteryzują się szerokim spektrum działania antybakteryjnego, stabilnymi właściwościami, niską ceną i różnorodnością preparatów do wyboru. Podstawową strukturą sulfonamidów jest p-sulfanilamid. Może zakłócać syntezę bakteryjnego kwasu foliowego i wpływać na jego wzrost i rozmnażanie, hamując w ten sposób większość bakterii Gram-dodatnich i niektóre bakterie ujemne.

Bakterie bardzo wrażliwe na sulfonamidy obejmują: Streptococcus, Pneumococcus, Salmonella itp., a umiarkowanie wrażliwe to: Staphylococcus, Escherichia coli, Pasteurella, Shigella, Listeria, niektóre Actinomyces i Treponema hyodysenteriae. Są również wrażliwe na sulfonamidy; skuteczny również przeciwko niektórym pierwotniakom, takim jak kokcydia. Bakterie wrażliwe na sulfonamidy mogą rozwinąć oporność.

W rzeczywistości sulfonamidy są często stosowane w połączeniu z innymi lekami. Większość działań niepożądanych długotrwałego stosowania wczesnych sulfonamidów to zaburzenia dróg moczowych, zaburzenia czynności nerek i zmniejszone spożycie paszy.

Aby zmniejszyć jego toksyczność i skutki uboczne, po pierwsze, dawka powinna być odpowiednia i nie należy jej dowolnie zwiększać ani zmniejszać. Jeśli dawka jest zbyt duża, zwiększy toksyczność i skutki uboczne, a jeśli dawka jest zbyt mała, nie tylko nie będzie miała efektu terapeutycznego, ale spowoduje rozwój lekooporności bakterii chorobotwórczych. Po drugie, stosuj z innymi lekami, takimi jak synergetyki amproliny i sulfonamidów, aby zmniejszyć dawkę. Po trzecie, jeśli formuła na to pozwala, można dodać równą ilość wodorowęglanu sodu. Po czwarte, bakterie mogą wytwarzać różny stopień oporności krzyżowej na leki sulfonamidowe, zatem w przypadku uodpornienia się na dany lek sulfonamidowy nie jest wskazane przejście na inny lek sulfonamidowy. Ogólnie rzecz biorąc, początkową dawkę sulfonamidów należy podwoić, a po ostrym okresie nalegać na przyjmowanie leku przez 3-4 dni, zanim będzie można go odstawić.