Obecna epidemia wirusa ospy małpiej w Europie i Ameryce przewyższyła epidemię Covid-19 i stała się główną chorobą świata. Niedawna amerykańska wiadomość „właściciele zwierząt domowych zakażeni wirusem ospy małpiej zainfekowali psy wirusem” wywołała panikę u wielu właścicieli zwierząt. Czy ospa małpia rozprzestrzenia się między ludźmi i zwierzętami? Czy zwierzaki staną w obliczu nowej fali oskarżeń i niechęci ze strony ludzi?

Przede wszystkim nie ulega wątpliwości, że ospa małpia może rozprzestrzeniać się wśród zwierząt, ale nie powinniśmy wpadać w panikę. Musimy najpierw zrozumieć ospę małpią (dane i testy zawarte w kolejnych artykułach zostały opublikowane przez amerykańskie Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom).

Ospa małpia jest chorobą odzwierzęcą, co oznacza, że ​​może być przenoszona między zwierzętami i ludźmi. Wywołuje ją pozytywny wirus ospy, który do przeżycia wykorzystuje głównie małe ssaki jako żywicieli. Człowiek zaraża się poprzez bezpośredni kontakt z zakażonymi zwierzętami. Często zakażają się wirusem podczas polowania lub dotykania skóry i płynów ustrojowych zakażonych zwierząt. Większość małych ssaków nie zachoruje po przeniesieniu wirusa, natomiast naczelne inne niż ludzie (małpy i małpy człekokształtne) mogą zostać zarażone ospą małpią i wykazywać objawy chorobowe.

W rzeczywistości ospa małpia nie jest nowym wirusem, ale wiele osób jest po niej bardzo wrażliwych

wybuch nowego wirusa koronowego. W Stanach Zjednoczonych w 2003 r. wirus ospy małpiej wybuchł po tym, jak sztucznie hodowane świstaki i grupa zarażonych małych ssaków z Afryki Zachodniej podzieliły się zestawem klatek. W tym czasie odnotowano 47 przypadków u ludzi w sześciu stanach

Stany Zjednoczone zostały zakażone, co stało się najlepszym przykładem wirusa ospy małpiej

od zwierząt do zwierząt i zwierząt do ludzi.

Wirus ospy małpiej może zakażać różne ssaki, takie jak małpy, mrówkojady, jeże, wiewiórki, psy itp. Obecnie istnieje tylko jeden raport mówiący, że osoby zarażone wirusem ospy małpiej zostały przeniesione na psa. Obecnie naukowcy nadal badają, które zwierzęta zostaną zakażone wirusem ospy małpiej. Nie stwierdzono jednak zakażenia żadnych gadów (węży, jaszczurek, żółwi), płazów (żab) ani ptaków.

Wirus małpiej ospy może być spowodowany wysypką skórną (często mówimy, że czerwona otoczka, strup, ropa) i zakażonymi płynami ustrojowymi (w tym wydzielinami z dróg oddechowych, plwociną, śliną, a nawet moczem i kałem, ale to, czy można je wykorzystać jako nośniki przenoszenia, wymaga dalszych badań) nie ustalono. Nie u wszystkich zwierząt wystąpi wysypka po zakażeniu wirusem. Można ustalić, że zarażeni ludzie mogą przenosić wirusa ospy małpiej na swoje zwierzęta poprzez bliski kontakt, taki jak przytulanie, dotykanie, całowanie, lizanie, wspólne spanie i dzielenie się. żywność.

Ponieważ obecnie niewiele zwierząt domowych jest zakażonych ospą małpią, brakuje również odpowiedniego doświadczenia i informacji, a także niemożliwe jest dokładne opisanie zachowania zwierząt domowych zakażonych ospą małpią.Możemy wymienić tylko kilka punktów, które wymagają szczególnej uwagi właścicieli zwierząt domowych:

1: Po pierwsze, Twoje zwierzę miało kontakt z osobą, u której zdiagnozowano ospę małpią i która w ciągu 21 dni nie wyzdrowiała;

2: Twoje zwierzę ma letarg, utratę apetytu, kaszel, wydzielinę z nosa i oczu, wzdęcia brzucha, gorączkę i pęcherze z wysypką skórną. Na przykład wysypka skórna u psów występuje obecnie w pobliżu brzucha i odbytu.

Jeśli właściciel zwierzęcia jest naprawdę zarażony wirusem ospy małpiej, jak może to zrobić/onauniknąć zarażenia jego/jejzwierzak domowy?

1.Ospa małpia przenoszona jest przez bliski kontakt. Jeśli właściciel zwierzęcia nie ma bliskiego kontaktu ze zwierzęciem po wystąpieniu objawów, zwierzę powinno być bezpieczne. Przyjaciele lub członkowie rodziny mogą pomóc w opiece nad zwierzakiem, a następnie po wyzdrowieniu zdezynfekować dom, a następnie zabrać zwierzaka do domu.

2. Jeżeli właściciel zwierzęcia miał bliski kontakt ze zwierzęciem po wystąpieniu objawów, należy zwierzę odizolować w domu na okres 21 dni od ostatniego kontaktu i trzymać z dala od innych zwierząt i ludzi. Zarażony właściciel zwierzęcia nie powinien w dalszym ciągu opiekować się zwierzęciem. Jeśli jednak w rodzinie występowała niska odporność, ciąża, dzieci poniżej 8 roku życia lub nadwrażliwość skóry, zaleca się oddanie zwierzaka do pieczy zastępczej i izolacji.

Jeśli właściciel zwierzęcia choruje na ospę małpią i może sam opiekować się zdrowym zwierzęciem, należy przestrzegać następujących punktów, aby upewnić się, że zwierzę nie jest zarażone:

1. Przed i po zajmowaniu się zwierzętami należy myć ręce środkiem dezynfekującym zawierającym alkohol;

2. Noś ubrania z długimi rękawami, aby w jak największym stopniu zakrywać skórę oraz zakładaj rękawiczki i maseczkę, aby uniknąć bezpośredniego kontaktu skóry i wydzielin ze zwierzętami;

3. Minimalizuj bliski kontakt ze zwierzętami;

4. Upewnij się, że zwierzęta nie dotknęły niechcący skażonych ubrań, pościeli i ręczników w domu. Nie pozwalaj zwierzętom na kontakt z lekami, bandażami itp.;

5. Upewnij się, że zabawki zwierząt domowych, żywność i artykuły codziennego użytku nie mają bezpośredniego kontaktu ze skórą pacjenta;

6. Gdy zwierzaka nie ma w pobliżu, używaj alkoholu i innych środków dezynfekcyjnych do dezynfekcji legowisk, płotów i zastawy stołowej. Nie potrząsaj ani nie potrząsaj metodą, która może rozprzestrzeniać zakaźne cząsteczki, aby usunąć kurz.

Powyżej omówiliśmy, w jaki sposób właściciele zwierząt domowych mogą uniknąć przenoszenia wirusa ospy małpiej na swoje zwierzęta, ponieważ nie ma dowodów ani przypadków potwierdzających, że zwierzęta domowe mogą przenosić wirusa ospy małpiej na ludzi. Dlatego mamy nadzieję, że wszyscy właściciele zwierząt domowych będą mogli chronić swoich pupili, nie zapominają o noszeniu maseczek dla swoich pupili, nie porzucają i nie poddają eutanazji swoich pupili w związku z potencjalnym kontaktem lub zakażeniem wirusem ospy małpiej oraz nie używają alkoholu, nadtlenku wodoru, środków do dezynfekcji rąk , mokre chusteczki i inne środki chemiczne do wycierania i kąpieli zwierząt domowych, stawiając czoła chorobom w sposób naukowy, nie wyrządzają ślepo krzywdy zwierzętom z powodu napięcia i strachu.